Αποϊδρυματοποίηση στην ΕΕ
Σε ολόκληρη την ΕΕ εκατομμύρια άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας, ηλικιωμένοι και εγκαταλελειμμένα παιδιά εξακολουθούν να ζουν σε μεγάλες στεγαστικές δομές, για τις οποίες έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορούν να διασφαλίσουν τις εξατομικευμένες υπηρεσίες και την κατάλληλη υποστήριξη που απαιτείται, για να επιτευχθεί πλήρης κοινωνική ένταξη. Ο φυσικός χωρισμός από τις τοπικές κοινότητες και τις οικογένειες περιορίζει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα όσων ζουν σε ιδρύματα να συμμετέχουν πλήρως στην ευρύτερη κοινωνία.
Δεδομένου ότι η στρατηγική «Ευρώπη 2020» έχει θέσει φιλόδοξους στόχους για την ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, συμβάλλοντας στην παροχή βοήθειας προς τα κράτη μέλη, ώστε να προχωρήσουν σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την ένταξη χωρίς αποκλεισμούς, με την κατάλληλη χρήση των Διαρθρωτικών Ταμείων για την αποϊδρυματοποίηση,
Ερωτάται η Επιτροπή:
– Πώς εξηγεί το γεγονός ότι τα περισσότερα κράτη μέλη εξακολουθούν σήμερα να επενδύουν κυρίως στην ιδρυματική φροντίδα και όχι στην αποϊδρυματοποίηση, επεκτείνοντας τις υπάρχουσες στεγαστικές δομές τους ή κατασκευάζοντας νέες;
– Πώς μπορεί να επιτευχθεί καλύτερος έλεγχος της αξιοποίησης των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων από τα κράτη μέλη για την ομαλή μετάβαση από την ιδρυματική φροντίδα σε εναλλακτικές υπηρεσίες σε επίπεδο οικογένειας και τοπικής κοινότητας;
– Διαθέτει στατιστικά στοιχεία για τα κράτη μέλη σχετικά με την ανακατανομή των πόρων από τα ιδρύματα στην ολοκληρωμένη φροντίδα σε επίπεδο οικογένειας και τοπικής κοινότητας;